Dunne film technologie betekent, dat de gebruikte halfgeleider in de zonnecellen slechts uit een zeer dunne laag bestaat. Honderd keer dunner dan de standaard siliciumcellen.

Ook het gewicht van de panelen vermindert en bespaart zo in transportkosten, versnelt de installatie en kan makkelijker in gebouwen verwerkt worden. De materialen die gebruikt worden voor dunne film zonnevellen presteren beter dan silicium als er weinig zon is en gaan door met elektriciteitsproductie als er schaduw overheen valt. Bij temperaturen vanaf 25 graden loopt het rendement van de silicium panelen terug, terwijl de dunne film panelen meer elektriciteit gaan leveren.

Ook de duurzaamheid is hoog. De meeste dunne film zonnepanelen wordt een levensduur gegeven van minimaal 15-20 jaar en soms langer met een rendementsgarantie van in ieder  geval 80% en soms 90% en dat is hetzelfde als bij silicium panelen. Een dunne film zonnecel bestaat uit een absorberende laag (de halfgeleider en een bufferlaag om een junctie mee te vormen) die opgesloten zitten tussen twee elektrodes. Deze elektrodes bestaan zelf ook weer uit chemische componenten. Dit totale pakket wordt op een onderlaag aangebracht, substraat genoemd. Ook de manieren van aanbrengen op het substraat kunnen variëren. Er wordt gebruik gemaakt van verschillende vacuüm depositie technieken om de geleider op het substraat aan te brengen, zoals opdampen en sputteren. Ook bij het opdampen kan weer voor verschillende manieren van opdampen gekozen worden. Dit alles zorgt ervoor dat er binnen de dunne film techniek een enorme verscheidenheid is ontstaan van eindproducten. Ook al lijken deze processen ingewikkeld, ze zijn nog altijd minder duur, minder arbeidsintensief en verbruiken veel minder materiaal dan de processen die worden gebruikt bij het produceren van de siliciumzonnecellen. Het zonlicht komt binnen op verschillende golflengtes. Iedere golflengte vertegenwoordigt een bepaalde kleur van het zonlichtspectrum. Iedere kleur heeft ook zijn eigen energieniveau. De uidaging van het maken van zonnecellen met een hoog rendement ligt in:

a) Het opvangen van een zo breed mogelijk lichtspectrum

b) Van iedere kleur de maximale hoeveelheid energie afvangen

Silicium heeft een grote “bandgap”. Dat betekent dat er veel zonne-energie nodig is voordat een elektron loslaat. Een tweede nadeel is dat het slechts gevoelig is voor één kleur licht, blauw. Door deze nadelige eigenschappen van silicium kan een silicium zonnecel alleen onder optimale omstandigheden nooit meer rendement opleveren dan 31%. De basis van de nieuwe dunne film technologieën is om gebruik te maken van de verschillende bandgaps  van de stoffen die als halfgeleider dienen om zodoende meer kleuren uit het zonlichtspectrum te kunnen vangen. Er zijn nog veel problemen die moeten worden opgelost op het gebied van dunne film. Ook wat betreft kou, warmte, vocht maar ook rendement, grondstoffen e.d. zijn technici nog bezig met het zoeken naar oplossingen.